به
گزارش پایگاه خبری بنیاد مستضعفان به نقل
از خبرگزاری فارس، بی تردید تیمور بختیار از بانیان و سازمان دهندگان اصلی ساواک در
دوران پس از 28 مرداد به شمار می‌رود.وی از اقوام نزدیک ثریا اسفندیاری بختیاری بود
و در جریان براندازى دولت دکتر مصدق، فرماندهى لشکر زرهى کرمانشاه را به عهده داشت.
او پس از شکست کودتاى 25 مرداد مرداد، یک تیپ زرهى را به سوى تهران حرکت داده بود.بختیار
مدتى پس از سقوط دولت مصدق، فرماندار نظامى تهران شد و هنگامى که رژیم در سال 1336
تصمیم گرفت فعالیت هاى امنیتى و اطلاعاتى را با ایجاد تشکیلاتى تازه متمرکز کند، به
ریاست این تشکیلات رسید.
گفته
مى‌شود تیمور بختیار در دوران ریاستش بر ساواک مال اندوزى بسیار کرد و رفتارى زننده
از خود نشان داد شاه با توجه به بلند پروازى و قدرت طلبی بختیار، به تدریج به او بى
اعتماد شد و هنگامى که اختلاف او با امینى (نخست وزیر وقت) شدت گرفت، از موقعیت استفاده
کرد و بختیار را به تبعید فرستاد.مقامات امنیتى و دولت ایران در جریان حوادث خرداد
1342 تیمور بختیار را متهم کردند با ارسال مبلغ زیادى پول به کشور، مقدمات شورش مخالفان
را فراهم کرده است. بختیار چند سال بعد در نیمه اردیبهشت 1347 در لبنان دستگیر و به
اتهام حمل اسلحه به 9 ماه حبس محکوم شد. دولت ایران از لبنان خواست که او را مسترد
کند، اما لبنان با درخواست ایران مخالفت کرد و همین مسئله به قطع روابط سیاسى دو کشور
انجامید. بختیار در اوج اختلافات عراق و ایران در سال هاى آخر دهه ،1340 به دعوت دولت
عراق به بغداد رفت. مقامات عراقى امکانات گسترده اى در اختیار او قرار دادند تا با
استفاده از آن علیه دولت ایران اقدام کند.گفته مى شود برنامه او ورود مخفیانه به ایران
و سازماندهى شورش ایل بختیارى علیه دولت مرکزى بوده است. ساواک سرانجام سال بعد توانست با نفوذ دادن عواملش
به دستگاه بختیار او را از میان بردارد.
